Charakterystyka Hiszpanii jako kraju imigracji
Hiszpania jest to kraj, który w ciągu ostatnich dwóch dekad przeszedł transformację z kraju emigracji do kraju imigracji. Warto pokreślić, że dynamika procesów migracyjnych oraz podobna transformacja była charakterystyczna również dla pozostałych krajów regionu Europy Południowej. Tym co wyróżnia Hiszpanię na tym tle, jest to, że skala przemieszczeń ludności, a także wysoki i szybki poziom napływu imigrantów, są efektem dynamicznego rozwoju gospodarczego i popytu na pracę cudzoziemców56.
Hiszpania skorzystała z możliwości ochrony swojego rynku pracy i wprowadziła ograniczenia w dostępie do tego rynku w tzw. okresie przejściowym dla obywateli „nowych” państw członkowskich podczas rozszerzenia Unii w roku 2004. Zakończył się on w roku 2006. Podobne ograniczenia zostały zastosowane w stosunku do obywateli Bułgarii i Rumunii, które przystąpiły do Unii 1 stycznia 2007, a zniesiony został 2 lata później57.
Hiszpania jest krajem podzielonym na 17 autonomicznych regionów, z którego każdy posiada daleko posuniętą niezależność decyzyjną. Silna regionalizacja i decentralizacja ma swój wieli wpływ na system decyzyjny i instytucjonalny w Hiszpanii. Polityka migracyjna, szczególnie integracyjna, jest w sporej części zarządzana na poziomie władz regionalnych58.
Tabela 4. Populacja imigrantów zarejestrowana wg najważniejszych państw pochodzenia w czerwcu 2009 roku
| Kraj pochodzenia | Liczba imigrantów w tys. |
| Rumunia | 757 |
| Maroko | 622 |
| Ekwador | 402 |
| Wielka Brytania | 355 |
| Kolumbia | 292 |
| Boliwia | 220 |
| Niemcy | 174 |
| Bułgaria | 157 |
Źródło: Lesińska M., Stefańska R., Polityka migracyjna oraz rozwiązania dotyczące dostępu cudzoziemców do rynku pracy. Raport o rozwiązaniach przyjętych w wybranych krajach Unii Europejskiej”, Ośrodek Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2010, str. 27 za Instytucio Nacional de Estadistica.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.